Поллезин инструкция таблетки по применению взрослым

Қабықпен қапталған 5 мг таблеткалар

Таблетки, покрытые оболочкой, 5мг

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат — 5 мг левоцетиризин дигидрохлориді (4,21 мг левоцетиризинге баламалы),

қосымша заттар —

ядросы:

Поллезин препаратының белсенді заты — левоцетиризин, цетиризин (R) энантиомері, шеткері H1-рецепторлардың күшті іріктелген антагонисі болып табылады.

Левоцетиризиннің (Ki = 3,2 нмоль/л) гистаминді H1-рецептормен ұқсастығы цетиризиндікінен (Ki = 6,3 нмоль/л) 2 есе жоғары. Левоцетиризин 115 ± 38 минут жартылай шығарылу кезеңімен Н1-рецепторлармен диссоцияланады. Бір рет қабылдағаннан кейін, 4 сағаттан соң левоцетиризин рецепторлардың 90%, ал 24 сағаттан кейін — 57% орнын алады. Дені сау адамдарда фармакокинетикасын зерттеу дозаның жартысын мұрынның шырышты қабығына және теріге тамызған кезде левоцетиризиннің белсенділігі цетиризиндегіге ұқсас болатындығын көрсетті. Левоцетиризин қабыну-эксудативтік реакцияны айтарлықтай басады. Левоцетиризиннің өсімдіктер тозаңын деммен жұтқаннан туындаған аллергиялық симптомдарды бақылау әсері препаратты қабылдағаннан кейін 1 сағаттан соң байқалды.

Левоцетиризин тері және өкпе жасушаларында эозинофилдердің эотаксин-индукцияланған трансэндотелиальді миграциясының белсенділігін басады.

Фармакодинамикалық әсерлері

Фармакодинамикалық зерттеулер тозаңдықпен байланысқаннан кейін алғашқы 6 сағатта 5 мг доза левоцетиризиннің үш негізгі басым әсерін көрсетті:

Сіңуі

Ішке қабылдағаннан кейін левоцетиризин асқазан-ішек жолынан тез және айтарлықтай дәрежеде сіңеді. Ас ішу толық сіңуіне ықпалын тигізбейді, бірақ оның жылдамдығын төмендетеді. Қан плазмасында ең жоғары концентрацияға ішке бір рет қабылдағаннан кейін 0,9 сағаттан соң жетеді. Тепе-тең жағдайға 2 күннен кейін жетеді. Бір рет және қайталап (күн сайын 5 мг) енгізгеннен кейін ең жоғары концентрациясы, тиісінше, 270 нг/мл және 308 нг/мл құрайды.

Таралуы

Препараттың тіндерге таралуы және гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтуі жөнінде деректер жоқ. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы — 90%. Таралу көлемі әр кг дене салмағына шаққанда 0,4 л құрайды.

Биотрансформациясы

14%-дан аз левоцетиризин биотрансформацияға ұшырайды, осыған байланысты, генетикалық полиморфизмге немесе фермент тежегіштерін қатарлас қабылдауға байланысты айырмашылықтар елеусіз деп саналады. Метаболизм жолдарына ароматты сақинаның тотығуы, N- және O-деалкилдену және тауринмен коньюгация жатады. Деалкилдену көбінесе CYP 3A4 арқылы катализденеді, ал ароматты сақинаның тотығуына көптеген және/немесе идентификацияланбаған CYP изоформалары қатысады. Левоцетиризин 5 мг ішу арқылы қабылдаған кезде ең жоғары концентрациядан көп артып кететін концентрацияларда CYP IA2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 және 3A4 изоферменттерінің белсенділігіне ықпалын тигізбейді. Аздаған метаболизм салдарынан және метаболикалық бәсеңдету жоқтығынан левоцетиризиннің басқа заттармен өзара әрекеттесу мүмкіндігі аз.

Шығарылуы

Жартылай шығарылу кезеңі 7,9 ± 1,9 сағатты құрайды. Кішкентай балаларда жартылай шығарылу кезеңі қысқарақ. Болжамды жалпы клиренсі 0,63 мл/мин/кг құрайды. Левоцетиризин және оның метаболиті көбіне бүйрек арқылы (қабылданған дозаның 85,4%-ы), шумақтық сүзілу және белсенді өзекшелік сөлініс жолымен шығарылады. Ішек арқылы шығарылуы 12,9% құрайды. Емшек сүтіне өтеді.

Дозаға тәуелділігі/тәуелсіздігі

Левоцетиризиннің фармакокинетикасы сызықты, дозаға және уақытқа байланысты емес және әртүрлі зерттелушілерде аздаған айырмашылығы бар. Жалғыз жеке энантиомердің және цетиризиннің фармакокинетикалық бейіндері ұқсас. Сіңген немесе шығарылған кезде хиральді инверсия болмайды.

Пациенттердің арнайы топтары

Бүйрек функциясының бұзылуы

Левоцетиризиннің бүкіл организмнен болжамды клиренсі креатинин клиренсімен өзара байланысады. Сондықтан бүйрек функциясының бұзылуы орташа немесе айқын пациенттерде креатинин клиренсінің негізінде левоцетиризинді қабылдау арасындағы аралықты нақтылап алу керек. Бүйрек ауруларының несеп шықпай қалу сатысында бүкіл организмнен жалпы клиренсі, дені сау адамдардікімен салыстырғанда, шамамен 80%-ға төмендейді. 4 сағаттық гемодиализдің стандартты емшарасында левоцетиризиннің 10%-дан азы шығарылады.

Балалар мен жасөспірімдер

6-дан 11 жасқа дейінгі, дене салмағы 20-дан 40 кг дейін болатын 14 баладағы бір рет 5 мг ішу арқылы қабылдаған кездегі левоцетиризиннің фармакокинетикиасын зерттеу деректері Сmax және AUC мәндері ересек дені сау адамдардағы осындайдан шамамен 2 есе асып түсетінін көрсетті. Сmax орташа мәндері 450 нг/мл, Тmax орташа — 1,2 сағатты құрады, жалпы клиренсі дене салмағын ескергенде 30% жоғары, ал T1/2 ересектердегі сәйкес көрсеткіштермен салыстырғанда балаларда 24% пайызға қысқа болды. Ретроспективті фармакокинетикалық талдау левоцетиризиннің 1,25 мг-ден 30 мг дейінгі бір немесе бірнеше дозасын қабылдаған 323 пациентте (1-ден 5 жасқа дейінгі 181 бала, 6-дан 11 жасқа дейінгі 18 бала және 18-ден 55 жасқа дейінгі 124 ересек адам) жүргізілді. Талдау барысында алынған деректер дәріні 6 айдан 5 жасқа дейінгі балалардың 1,25 мг дозада қабылдауы 5 мг препаратты тәулігіне 1 рет қабылдаған кездегі ересектердегі осындайға сәйкес плазмадағы концентрациясына әкелетінін көрсетті.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттердегі фармакокинетикасы жөніндегі деректер шектеулі. 30 мг левоцетиризинді тәулігіне 1 рет 6 күн бойы қайталап қабылдаған кезде егде жастағы 9 пациентте (жастары 65-тен 74 жасқа дейін) жалпы клиренсі жасырақ ересектердегі осындайға қарағанда шамамен 33% төмен болды. Цетиризин рацематының таралуы жас шамасынан гөрі бүйрек функциясына көбірек тәуелді болғандықтан, егде жастағы пациенттерде левоцетиризиннің дозасы бүйрек функциясына байланысты түзетілуі тиіс.

Еркек және әйел жынысты пациенттер.

Әйелдерде жартылай тіршілік уақыты еркектерге қарағанда сәл қысқарақ, бірақ дене салмағы бойынша түзетілген пероральді клиренсі әйелдер мен еркектерде салыстырымды. Еркектер мен әйелдерде тәуліктік дозалары және дозалардың аралықтары бірдей.

Этникалық тегі.

Әртүрлі этникалық топтағы тұлғаларда фармакокинетикалық параметрлердің арасындағы айырмашылықтар күтілмейді. Цетиризин рацематы үшін мұндай айырмашылықтар анықталған жоқ.

Бауыр функциясының бұзылуы.

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде левоцетиризиннің фармакокинетикасы зерттелген жоқ. Бауырдың созылмалы аурулары (гепатоцеллюлярлық, холестаздық және билиарлық цирроз) бар пациенттерде дені сау тұлғалармен салыстырғанда клиренстің 40% параллель түрде төмендеуімен жартылай тіршілік кезеңінің 50% ұлғаюы байқалды.

Фармакокинетикалық фармакодинамикалық байланыс.

Левоцетиризиннің гистаминнен туындаған тері реакцияларына әсері фаза бойынша плазмадағы концентрациямен сәйкес келмейді.

После приема внутрь левоцетиризин быстро и в значительной степени всасывается из желудочно-кишечного тракта. Прием пищи не влияет на полноту всасывания, хотя скорость ее снижается. Максимальная концентрация в плазме крови достигается через 0,9 часов после однократного приема внутрь. Равновесное состояние достигается через 2 дня. Максимальная концентрация после однократного и повторного (по 5 мг ежедневно) приема составляют 270 нг/мл и 308 нг/мл соответственно. Связывание с белками плазмы крови — 90%. Данные о распределении препарата в тканях и проникновении через гематоэнцефалический барьер отсутствуют. Объем распределения составляет 0,4 л/кг. Менее 14% введенной дозы метаболизируется в печени путем окисления ароматического кольца, N- и O-деалкилирования и коньюгация с таурином. Деалкилирование преимущественно катализируется CYP 3A4, а в окислении ароматического кольца принимают участие изоформы CYP. Левоцетиризин не влияет на активность изоферментов CYP IA2, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 и 3A4 в концентрациях, намного превышающих пиковые концентрации при пероральном приеме 5 мг. Вследствие незначительного метаболизма и отсутствия метаболического подавления взаимодействие левоцетиризина с другими веществами маловероятно. Период полувыведения составляет 7,9 ± 1,9 часов. Общий клиренс составляет 0,63 мл/мин/кг. Левоцетиризин и его метаболит выводятся преимущественно почками (85,4% принятой дозы), путем клубочковой фильтрации и активной канальцевой секреции. Выведение через кишечник составляет 12,9%. Проникает в грудное молоко.Фармакокинетика левоцетиризина линейна, не зависима от дозы и времени и имеет малые различия у разных испытуемых. Фармакокинетические профили одиночного энантиомера и цетиризина сходны. При всасывании или выведении не происходит хиральной инверсии.

Нарушение функции почек

Видимый клиренс левоцетиризина из всего организма коррелирует с клиренсом креатинина. Поэтому рекомендуется уточнять интервалы между приемами левоцетиризина на основании клиренса креатинина у пациентов с умеренным или выраженным нарушением функции почек. В анурической стадии почечных заболеваний общий клиренс из всего организма снижается примерно на 80% по сравнению со здоровыми испытуемыми. При стандартной процедуре 4-часового гемодиализа выводится менее чем 10% левоцетиризина.

Ересек пациенттерде мынадай жағымсыз әсерлер байқалды

Жиі:

Несеп іркілісі факторына бейім пациенттерге (мысалы, жұлынның зақымдануы, қуықасты безі гиперплазиясы) сақтықпен қолдану керек, себебі левоцетиризин несеп іркілісінің даму қаупін жоғарылатуы мүмкін.

Поллезин препаратын, қабықпен қапталған таблеткаларды 6 жасқа дейінгі балаларға тағайындау ұсынылмайды, өйткені таблеткалар дозаны тиісті түрде нақтылауға мүмкіндік бермейді. Пациенттердің бұл тобына левоцетиризиннің педиатриялық түрін (тамшы дәрі) тағайындау керек.

Левоцетиризинді 2 жасқа дейінгі балаларға тағайындау ұсынылмайды.

Бір мезгілде алкоголь қабылдау сақтықты қажет етеді.

Эпилепсиясы бар науқастарға және құрысулардың даму қаупі бар адамдарға сақтықпен қолдану керек, өйткені левоцетиризин құрысуға дайындықты арттыруы мүмкін.

Басқа да антигистаминдік препараттарды қолдану жағдайындағы сияқты, жалған теріс нәтижелерді болдырмау мақсатында препаратты қабылдауды аллергологиялық тері прик-тестін жүргізерден кем дегенде 3 күн бұрын тоқтату керек.

Левоцетиризинді тоқтатқаннан кейін, препаратты қабылдауды бастағанға дейін мұндай симптомдар болмағаннның өзінде, қышыну пайда болуы мүмкін. Кейбір жағдайларда симптомдар біршама ауыр, емдеуді жаңғыртуды қажет ететіндей болуы мүмкін. Емдеуді қайта жаңғыртқан кезде бұл симптомдар әдетте басылады.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Левоцетиризинді жүктілік кезінде зерттеу жөнінде деректер жоқ. Қажет болса бұл препаратты жүкті әйелдерге тағайындауға болады.

Бұл препаратты емшек емізу кезеңінде тағайындаған кезде сақ болу керек.

Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Левоцетиризин ұсынылған дозаларын қабылдағаннан кейін сергектік деңгейін, реакция уақытын немесе көлік құралдарын басқару қабілетін бұзбайды. Алайда кейбір пациенттерде препаратты қабылдау кезінде ұйқышылдық, қажығыштық немесе астения болуы мүмкін. Автокөлікті басқаратын және психомоторлы және қимылдау реакцияларының шапшаңдығын қажет ететін адамдарға тағайындағанда сақ болған жөн.

Каждая таблетка, покрытая оболочкой, содержит лактозу, что следует учитывать пациентам с редкой наследственной непереносимостью галактозы, наследственным дефицитом лактазы саами или синдромом невсасывания глюкозы-галактозы.

Пациентам с предрасполагающими факторами задержки мочи принимать с особой осторожностью (например, поражение хорды спинного мозга, гиперплазия предстательной железы), так как левоцетиризин может увеличить риск развития задержки мочи.

Следует воздержаться употребления алкоголя во время применения препарата Поллезин.

Беременность и лактация

Данные клинических исследований левоцетиризина при беременности отсутствуют. Поэтому препарат не рекомендуется назначать женщинам в период беременности и кормления грудью.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством и потенциально опасными механизмами

Сравнительные клинические исследования не выявили признаков нарушения уровня бодрствования, времени реакции или способности к управлению транспортными средствами после приема рекомендованных доз левоцетиризина. Однако некоторые пациенты могут испытывать сонливость, утомляемость или астению во время приема препарата. Следует с осторожностью назначать лицам, управляющим автотранспортом и занимающимся видами деятельности, требующими быстроты психомоторных и двигательных реакций.

— аллергиялық ринитті (оның ішінде персистирленген аллергиялық ринитті) симптоматикалық емдеуге

— ересектердегі және 6 жастан бастап балалардағы созылмалы идиопатиялық есекжемде.

— симптоматическое лечение аллергического ринита (в том числе персистирующего аллергического ринита)

— хроническая идиопатическая крапивница у взрослых и детей в возрасте от 6 лет и старше

— левоцетиризин гидрохлоридіне, цетиризинге, гидроксизинге және пиперазиннің басқа туындыларына немесе препараттың кез келген қосымша компоненттеріне жоғары сезімталдық

— бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі минутына 10 мл-ден төмен)

— сирек тұқым қуалайтын аурулар, соның ішінде, галактозаны көтере алмаушылықпен, толық тұқым қуалайтын лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактозаның мальабсорбция синдромы

— 6 жасқа дейінгі балалар

— повышенная чувствительность к левоцетиризину, другим производным пиперазина или любому из вспомогательных компонентов препарата

— тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина ниже 10 мл/мин)

-редкие наследственные заболевания, в том числе с непереносимостью галактозы, наследственный дефицит лактазы саами или синдром невсасывания глюкозы-галактозы

— детский возраст до 6 лет

Левоцетиризиннің басқа препараттармен (оның ішінде CYP3A4 индукторларымен) өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілген жоқ.

Антипиринмен, азитромицинмен, циметидинмен, диазепаммен, эритромицинмен, глипизидпен, кетоконазолмен және псевдоэфедринмен клиникалық тұрғыдан жағымсыз өзара әрекеттесу болған жоқ.

Цетиризин клиренсінің елеусіз (16%) азаюы теофиллинді (тәулігіне бір рет 400 мг) бірнеше рет енгізген кезде байқалды; мұндайда цетиризинді бір мезгілде енгізген кезде теофиллиннің фармакокинетикасы өзгерген жоқ.

Ритонавирдің (600 мг тәулігіне екі рет) және цетиризиннің (тәулігіне 10 мг) қайталанған дозаларын қабылдаған кезде плазмада цетиризин концентрациясы шамамен 40% жоғарылаған, ал ритонавирдің диспозициясы (цетиризинмен бір мезгілде қолданғанда) біршама өзгерген (-11%).

Левоцетиризиннің сіңірілу дәрежесі ас ішкенде төмендемейді, бірақ сіңірілу жылдамдығы азаяды.

Сезімтал пациенттерде цетиризинді немесе левоцетиризинді және алкогольді немесе ОЖЖ қызметін төмендететін басқа дәрілерді бір мезгілде қолдану орталық жүйке жүйесіне ықпалын тигізіп, психикалық сергектікті және жұмыс қабілетін төмендетуі мүмкін.

Исследований взаимодействия Поллезина с другими препаратами (в том числе с индукторами CYP3A4) проведено не было.

Отсутствуют клинически значимые неблагоприятные взаимодействия с псевдоэфедрином, циметидином, кетоконазолом, эритромицином, азитромицином, глипизидом и диазепамом.

Уменьшение клиренса цетиризина (16%) наблюдалось при многократных введениях теофиллина (400 мг один раз в сутки); при этом фармакокинетика теофиллина при одновременном введении цетиризина не изменялась.

В исследовании с повторными дозами ритонавира (600 мг два раза в сутки) и цетиризина (10 мг в сутки) концентрация цетиризина в плазме повышалась примерно на 40%, а фармакокинетические параметры ритонавира (при одновременном применении с цетиризином) несколько изменялись (-11%).

Степень всасывания левоцетиризина не снижается в присутствии пищи, но скорость всасывания снижается.

У восприимчивых пациентов одновременное применение цетиризина или левоцетиризина и алкоголя или других средств, угнетающих ЦНС может оказывать влияние на центральную нервную систему.